Stare książki
09/01/2025
Doświadczyć końca
01/02/2025
Kot, ptak, pająk
Czy kot mówi, że jest mu źle z tym, że jest rudy? Albo, że inne koty mają pręgi, gdy on jest jednokolorowy, więc ogłasza, że bycie takim jest dla niego straszne?
Czy ptak, gdy radośnie śpiewa wzlatując do nieba myśli sobie "jejku, mógłbym śpiewać w trochę wyższej tonacji. Albo głośniej, bo wydaje mi się, że jestem cichszy od żurawia."?
Czy pająk w kącie Twojego pokoju rozgląda się wokół z lękiem i pretensją, że został zamknięty, że chce na dwór, że jest tam więcej much do jedzenia, że jest mu tu strasznie źle?
Nie.
Zwierzęta po prostu żyją. Tam gdzie są, tak jak się nauczyły, z tym co mają i bez tego, czego nie mają. Żyją uważnie swoją własną uważnością, z dnia na dzień. Oczywiście, raczej nie myślą, ale dzięki temu nie mają wygórowanych oczekiwań, wielkich zawodów, spalających na popiół zazdrości. Nie mają "wielkich" pragnień i dylematów typu „mieć czy być?”. A przede wszystkim nie krytykują.
Zwierzętom wystarcza ich mały mózg, mniej rozwinięty niż ten ludzki. Ale czy my ludzie nie nadajemy zbyt wielkiej władzy naszym ciągom myślowym, tym przyczynowo-skutkowym? Czy nie zapędzamy siebie "w maliny", które krępują nam ruchy i nas ranią?
A jednak.
My ludzie mamy TO - lotny umysł w naszych głowach. A z tak ogromną trudnością przychodzi większości z nas, aby używać tego daru do tworzenia, ulepszania i świadomego wykorzystywania myśli, czy raczej pomysłów. Możemy: rozglądać się i widzieć. Nasłuchiwać i słyszeć. Dotykać i czuć. Być i żyć w jedności wszechotaczającego dobra.
Mamy nieograniczony dostęp do "wymyślić to znaczy zrobić!" i nie ważne kto lepiej, a kto gorzej, kto szybciej, a kto piękniej. Te wszystkie oceny są tak bardzo subiektywne i bardzo często mijają się z prawdą. Dziwi mnie fakt, że ludzie się nimi przejmują. Oczywiście, sama siebie też zadziwiam, bo i ja w mojej codzienności biorę do siebie na chwil kilka czyjeś oceny i porównania.
Popatrz.
Spójrz na drugiego człowieka tak, jak kot na kota, a ptak na ptaka i uznaj, że ON jest wszystkim. Nic więcej tu nie potrzeba. Ta złożoność materii, duchowości i umysłu jest wystarczająca - każda pojedyncza na swój unikatowy sposób.
Zajmij się swoim pięknym życiem w najprostszy znany Ci sposób. A jeśli jeszcze nie jest ono tak piękne, jak w Twoich marzeniach – zrób go takim. Masz tę moc!
